In Watling Street staat een monument ter herinnering aan de stichting van Sydney, Australië door Kapitein, later Admiraal, Arthur Phillip.
Arthur Philip werd geboren op de 11e oktober 1738 in de Bread Street Ward [wijk], Londen en werd precies een maand later gedoopt in All Hallows Bread Street Church.(1) Zijn ouders waren Jacob Phillip, die mogelijk uit Frankfurt kwam en talen onderwees, maar die net zo waarschijnlijk een zeeman was, en Elizabeth Breach, de weduwe van John Herbert, een zeeman bij de Koninklijke Marine. Arthur had aspiraties om naar zee te gaan en ging daarom in 1751 naar de Royal Naval Hospital School in Greenwich. Hij kwam in de leer bij William Readhead, een walvisjager die in de zomers op zijn prooi jaagde in de buurt van Spitsbergen en die in de winters in de Middellandse Zee te vinden was om handel te drijven. In 1755 kwam Phillip in dienst bij de Marine waar hij de hierarchische ladder opklom. In 1787 rapporteerde de London Gazette dat “the King has been please to appoint Arthur Phillip, Esq; to be Captain-General and Governor in Chief of the Territory of New South Wales”. Dat klink heel mooi, maar de realiteit was dat Phillip elf schepen, de Eerste Vloot, met meer dan 700 veroordeelden naast de gebruikelijke matrozen en officieren, naar Botany Bay moest brengen om aldaar een nieuwe kolonie te stichten. Botany Bay was een aantal jaren daarvoor ontdekt door James Cook. En zo geschiedde, maar niet in Botany Bay, dat, alhoewel rijkelijk voorzien van groen, niet kon voorzien in genoeg beschutting en vers water.
Hij stichtte de kolonie in Port Jackson, een inham iets verder noordwaarts. Phillip fungeerde vijf jaar als gouverneur van Sydney dat hij genoemd had naar de Britse Minister Thomas Townshend, Lord Sydney, die een grote rol had gespeeld in het verkrijgen van het charter dat Phillip het recht gaf om een kolonie te besturen. De nederzetting had het in het begin moeilijk met ziektes en een gebrek aan voedsel omdat de ondersteunende schepen laat waren in het brengen van de noodzakelijke voorraden, maar ondanks deze tegenslagen groeide Sydney van dit bescheiden begin uit tot een grote en welvarende stad. Phillip werd gezien als een redelijk rechtvaardig man die probeerde om goede relaties aan te gaan met de oorspronkelijke bewoners. Het is moeilijk om die rechtvaardigheid te beoordelen vanuit ons huidige gezichtspunt waarin het simpelweg confisceren van land waar anderen eeuwenlang geleefd hebben voor eigen of ‘slands gewin niet acceptabel wordt geacht, maar zo dacht men er toen natuurlijk niet over. In december 1792, op het moment dat de kolonie vorm begon te krijgen, vertrok Phillip weer naar Engeland. Hij droeg het bestuur over aan Francis Grose, een veel minder achtenswaardig man. Phillip bleef werken voor de Marine totdat hij in 1805 met pensioen ging om zijn dagen te slijten in Bath. Hij werd op 7 september 1814 begraven in St. Nicholas Church, Bathampton.(2)
Vanaf de ontdekkingen van James Cook was er grote belangstelling voor Australië en een boekverkoper in het bijzonder, John Stockdale, realiseerde zich dat daar geld mee te verdienen was. Nog voor de Eerste Vloot de haven had verlaten publiceerde hij The History of New Holland wat een vermeerderde editiie was van An Historical Narrative of the Discovery of New Holland and New South Wales (1786) en zodra de berichten over de nieuwe nederzetting binnenkwamen publiceerde Stockdale The Voyage of Governor Phillip to Botany Bay (1789), gedeeltelijk gebaseerd op officieële regeringsbronnen.
Alhoewel Stockdale nooit enige directe hulp had van Phillip, slaagde hij er toch in om de assistentie te krijgen van diverse mensen die in een positie waren om het laatste nieuws over de kolonie te weten, zoals Sir Joseph Banks en Viscount Sydney. Het werk kwam in wekelijkse afleveringen uit voor de prijs van een shilling per stuk. Er verschenen diverse edities en het was rijkelijk voorzien van illustraties van dieren die in Australië te vinden waren en flink wat kaarten. De British Library heeft een exemplaar in bezit dat in kangaroevel is gebonden.(3)
Het monument voor de grondlegging van Sydney en Arthur Phillips heeft een heel eigen geschiedenis. Het begon allemaal in december 1932 toen een bronzen muurmonument werd onthuld door Prince George, de latere King George VI, in St. Mildred Bread Street Church (zie foto hier). Phillip was geboren in de wijk Bread Street, maar was gedoopt in de andere buurtkerk All Hallows Bread Street. Die kerk was echter gesloopt in 1878 en het monument kreeg een plek in St. Mildred’s. Maar niet voor lang. In april 1941 verwoestte een vijandelijk bombardement de kerk die na de oorlog niet werd herbouwd. Diverse stukken van het monument werden gered en opgenomen in een nieuw monument in de oostmuur van Gateway House in Cannon Street. Dat monument werd onthuld in mei 1968 door de Australische High Commissioner, maar, alhoewel deze versie het langer uithiield dan de eerste, moest het nogmaals plaatsmaken, dit keer niet voor Duitse bommen, maar voor sloophamers die Gateway House in 1999 met de grond gelijk maakten. Het monument verrees in z’n huidige vorm in de tuin naast 25 Cannon Street en blijft daar hopelijk nog heel lang staan.(4)
De bibliotheek van de Universiteit van Cambridge bezit een collectie materiaal betreffende de onthulling van het originale monument en over de admiraal zelf, zoals een programma van het evenement, de gastenlijst en het tafelplan voor de lunch die Lord Wakefield, de financier van het project, gaf en de teksten van diverse lezingen die gegeven werden ter eere van Phillip. De stukken behoorden toe aan Douglas Hope Johnston, de drijvende kracht achter het monument en wiens overgrootvader nog onder Phillip had gediend.(5)
(1) London Metropolitan Archives, All Hallows Bread Street, Composite register: baptisms 1723 – 1812, P69/ALH2/A/003/MS05033.
(2) Informatie over Phillip en de eerste jaren van Sydney uit Oxford Dictionary of National Biography; Alan Frost, Arthur Phillip 1738-1814. His Voyaging (1987); en Geoffrey Moorhouse, Sydney. The Story of a City (1999).
(3) Informatie over de geschiedenis van het monument uit P. Ward-Jackson, Public Sculpture of the City of London (2003), blz. 432-434.
(4) Eric Stockdale, ’Tis Treason, My Good Man! Four Revolutionary Presidents and a Piccadilly Bookshop (2005), blz. 260-2.
(5) Cambridge University Library, RCS/RCMS 285/3.